De burgemeester en het college hebben de samenwerking tussen meerderheid en oppositie in verband met jongeren en veiligheid opgeblazen. Op de gemeenteraad van januari was op voorstel van Pro1840 unaniem een speciale commissie opgericht met de bedoeling dat meerderheid en oppositie met één stem zouden spreken, gezamenlijk een beleid en maatregelen zouden uitwerken.
Ondanks dit besluit is sindsdien eenzijdig beslist en gecommuniceerd door burgemeester. Maar nog erger, op de gemeenteraad van 18 februari hebben de burgemeester en college er voor gekozen om toch alleen te werken. De raadsleden mogen achteraf enkel al dan niet goedkeuren, meerderheid tegen minderheid. Onze uitgestoken hand is weggeslagen/geweigerd.
Een gemiste kans voor de Londerzeelse politiek en bijzonder jammer voor de inwoners en jongeren van Londerzeel. Wij van Pro1840 zullen onze eigen bevindingen delen en zelf initiatieven nemen. Maar het was mooier geweest als dit gezamenlijk had gekund …
Wat voorafging
Tijdens en na de incidenten met jongeren van de voorbije weken heeft Pro1840 er bewust voor gekozen hierover (voorlopig) niet te communiceren. We wilden immers geen olie op het vuur gooien. We wilden politieke profilering en politieke spelletjes vermijden in zo’n gevoelig dossier.
In de plaats daarvan hadden we op de gemeenteraad van 28 januari voorgesteld om een speciale gemeenteraadscommissie op te richten over deze problematiek, met als doel een gezamenlijk beleid uit te werken. Meerderheid en oppositie zouden samen de situatie analyseren, een plan van aanpak afspreken en een hele reeks maatregelen voorbereiden, met aandacht voor slachtoffers èn jeugdwelzijn, gericht op korte èn lange termijn. De ambitie was om paal en perk te stellen aan dit soort incidenten, zonder dè jongere te stigmatiseren of te viseren, maar integendeel te werken aan hun welbevinden.
Zo zou ‘de politiek’ uitzonderlijk met één stem kunnen spreken.
Dit voorstel werd unaniem en met zelfs enig enthousiasme goedgekeurd op deze gemeenteraad van januari.
Eenzijdige beslissingen en communicatie van burgemeester
Sindsdien zijn er heel wat dingen gebeurd waar wij niet achter stonden en niet blij mee waren.
- Er zijn eenzijdige (volgens ons overdreven) maatregelen genomen zonder terug te koppelen, zoals de grote politie-actie in de buurt van bib-Colruyt-Aldi op 31 januari.
- We hadden op gemeenteraad van januari afgesproken dat we over de oprichting van de commissie gezamenlijk zouden communiceren. We hebben daarvoor meegeschreven aan een persbericht van meerderheid en oppositie samen. Ondanks een akkoord is dan achter onze rug een andere versie naar de pers gestuurd waarin bovendien enkel de burgemeester werd geciteerd. De burgemeester heeft verder ook eenzijdig gecommuniceerd over het oprichten van de commissie, waaruit ze liet uitschijnen dat zij deze commissie had bijeen geroepen.
- De communicatie van de burgemeester focuste enkel op het repressieve luik, terwijl de in de gemeenteraad goedgekeurde tekst duidelijk het preventieve en jeugdwelzijn evenwaardig aan bod kwamen.
- De eerste bijeenkomst van de gemeenteraadscommissie werd bijna een flop, omdat het college niet akkoord ging met de afgesproken werkwijze: burgemeester en college weigerden om de experten en getuigenissen te delen, om samen een plan te maken. Zij wilden op de klassieke manier te werk gaan: zij maken een tekst en dan wordt het ter goedkeuring voorgelegd, meerderheid tegen minderheid. Terwijl wij samen aan de slag wilden; zo was het ook goedgekeurd op de gemeenteraad. Uiteindelijk ging de meerderheid hierover nog eens nadenken. (zie tekst onderaan over de eerste bijeenkomst van de commissie)
- De burgemeester heeft eenzijdig gecommuniceerd over de mogelijke verlaging van de leeftijd van de GAS-boetes, terwijl wij in de commissie duidelijk hadden gesteld dat we dit als enige maatregel op dit moment een verkeerd signaal vinden – geen omkadering, geen alternatieven, eenzijdig repressief. Bovendien moest het voorstel nog op de gemeenteraad komen.
Commissie zonder nut – samenwerking opgeblazen
Steeds hebben wij hierop niet publiekelijk gereageerd, omdat we nog altijd hoopten dat we gezamenlijk aan de slag konden, omdat we de kansen op een èchte samenwerking niet wilden hypothekeren van onze kant. Er was immers nog een bijeenkomst van de laatste kans: na de gemeenteraad van februari zouden we terug samenzitten om een werkwijze af te spreken.
Na de gemeenteraad van 18 februari hebben we gevraagd hoe we konden verder gaan. Spijtig genoeg is onze uitgestoken hand botweg geweigerd. De burgemeester en de meerderheid hebben er voor gekozen om niet gezamenlijk aan de slag te gaan. Zij gaan de info en experten niet delen met de gemeenteraadsleden, ze gaan een eigen plan uitwerken. Daar ‘mogen’ wij dan achteraf op reageren. Weg gezamenlijk initiatief, weg krachtig eensgezind signaal vanuit de politiek. Dat is niet alleen ontgoochelend voor de politiek in het algemeen, maar bijzonder jammer voor de inwoners van Londerzeel die geconfronteerd zijn met de incidenten en voor de jongeren in het bijzonder.
Pro1840 zal zelf initiatief nemen
Met Pro1840 zullen we nu de informatie die we verzameld hebben zelf delen met de bevolking en de voorstellen die we uitwerken zelf voorleggen aan de gemeenteraad. We zullen zelf initiatieven nemen en activiteiten organiseren. We zijn daar klaar voor. Maar het was mooier geweest als dit gezamenlijk had gekund …
Beste vrienden van Pro, misschien vroegen jullie je af of we nog in bed lagen met verkiezingskoorts, of dat we al in winterslaap gegaan waren na de inspanningen van de voorbij weken J Neen hoor, maar nadat we onze kiezers bedankt hadden, hebben we bewust wat radiostilte bewaard. Hier kan je lezen waarom.
De eerste gedachten die bij mij opkomen als ik denk aan politiek zijn “Beik,… ugh….politiek….een ver-van-mijn-bed-show…”. Begrijpelijk dat ik dus een beetje sceptisch was als Pro140 aan mij kwam vragen om toch een keertje te komen luisteren naar hun ideeën en hersenspinsels. Aangezien ik alles en iedereen een kans wil geven, stemde ik hierin toe.
Het is in de Elzas dat ik opgroeide en ik leefde er tot mijn 26 jaar.
Als je me een jaar geleden gezegd dat ik op 14 oktober op een lijst zou staan, ik had eens goed gelachen en je op een pintje getrakteerd (een gemiste kans, denk daar maar eens over na 
Hallo! Mijn naam is Neneh, ik heb een groot hart voor mensen en dieren, vegetarisch eten, milieu, klassieke muziek en chiro Malderen.
Als moeder van 3 prachtige kinderen, en met een man die door zijn internationale job veel van het thuisfront heeft moeten missen, heb ik in het verleden nooit veel tijd over gehad om me met politiek bezig te houden.
Enkele vrienden hebben me gevraagd om mijn gedacht neer te schrijven over Pro1840. ‘t Zijn goeie vrienden dus doe ik dat met veel plezier, ondanks mijn lichte aversie van (en bijgevolg matige interesse voor) politiek. Die vrienden hebben me trouwens sterk verrast met hun keuze om een politieke lijst te vervoegen. Niet dat dit iets nieuws zegt over hen, ik ken ze goed genoeg en al langer dan vandaag kijk ik 
Ik woon al jaren in Londerzeel en interesseer me ook al jaren in politiek. Tot nu bleef mijn engagement steeds beperkt tot (gevraagd of ongevraagd) mijn mening geven. Ook al werd de vraag verschillende keren door verschillende mensen gesteld, nooit heb ik me echt geroepen gevoeld om de stap te zetten naar de actieve politiek.
